Tradycyjne rodzaje malarstwa w Polsce

 

· portret sarmacki

· portret trumienny

Charakterystyka epoki

 

· Cechy malarstwa

· Cechy rzeźby

· Cechy architektury

Przykładowe zabytki architektoniczne

 

· w Polsce

· za granicą

Cechy rzeźby barokowej:

 

· dynamika kompozycji często oparta na linii diagonalnej lub spiralnej

· charakterystyczną ruchliwość form i akcentowanie kontrastów uzupełniają efekty światłocienia

· przeważała tematyka religijna a także mitologiczna, np. rzeźby ogrodowe

· teatralne i wyraziste gesty, pozy i mimika, wyrażające uczucia, emocje i stany duszy ludzkiej

· postacie w obfitych i  szatach

· powracają elementy pozłacane

Wzorem dla rzeźby barokowej była rzeźba antyczna. Rzeźba barokowa wyróżniała się swoją siłą ekspresji. Była wykonywana w marmurze, drewnie, brązie i stiuku. Często tworzono figury monumentalne i kompozycje wielopostaciowe. Ich forma była często spiralna, co nadawało im jeszcze więcej lekkości i dynamizmu. Tworzono liczne dekoracje kościołów i pałaców, pomniki i nagrobki. Łączono rzeźbę z architekturą, malarstwem i fontannami, stosowano grę świateł.

Prekursorami nowego stylu byli żyjący w XVI wieku Włosi: Baccio Bandinelli, Benvenuto Cellini, Giambologna i Michał Anioł. W dojrzałym okresie jego największym mistrzem był Giovanni Lorenzo Bernini.

 

 

„Eros i Anteros”

Alessandro Algardi