Cechy rzeźby barokowej:
· dynamika kompozycji często oparta na linii diagonalnej lub spiralnej · charakterystyczną ruchliwość form i akcentowanie kontrastów uzupełniają efekty światłocienia · przeważała tematyka religijna a także mitologiczna, np. rzeźby ogrodowe · teatralne i wyraziste gesty, pozy i mimika, wyrażające uczucia, emocje i stany duszy ludzkiej · postacie w obfitych i szatach · powracają elementy pozłacane |
Wzorem dla rzeźby barokowej była rzeźba antyczna. Rzeźba barokowa wyróżniała się swoją siłą ekspresji. Była wykonywana w marmurze, drewnie, brązie i stiuku. Często tworzono figury monumentalne i kompozycje wielopostaciowe. Ich forma była często spiralna, co nadawało im jeszcze więcej lekkości i dynamizmu. Tworzono liczne dekoracje kościołów i pałaców, pomniki i nagrobki. Łączono rzeźbę z architekturą, malarstwem i fontannami, stosowano grę świateł. Prekursorami nowego stylu byli żyjący w XVI wieku Włosi: Baccio Bandinelli, Benvenuto Cellini, Giambologna i Michał Anioł. W dojrzałym okresie jego największym mistrzem był Giovanni Lorenzo Bernini.
|
„Eros i Anteros” Alessandro Algardi |